Ήταν οφθαλμοφανές από το Προολυμπιακό Τουρνουά του ΣΕΦ ότι κάτι έχει αλλάξει στην Εθνική μας ομάδα. Όμως, άλλη εκείνη η διοργάνωση κι άλλο οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η… μέρα με τη νύχτα είναι για να ακριβολογούμε. Ωστόσο, οι τρεις αγώνες που έδωσε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στη Λιλ, ήρθαν για να επιβεβαιώσουν αυτό που όλοι δυσκολεύονταν να παραδεχτούν, όταν εξασφαλίζαμε το εισιτήριο για το Παρίσι.
Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια ήταν κάτι πολύ σημαντικό, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόλυτη επιτυχία, για μία ομάδα που έχει αναδειχθεί δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης και μία δευτεραθλήτρια κόσμου. Αναμφίβολα, όμως, ήταν η αρχή για να δείξει η Ελλάδα ότι είναι και πάλι εδώ, αποτελώντας μέρος της ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ.
Στην πρώτη φάση των ομίλων θαυμάσαμε μια ομάδα που έδειξε πως είναι κοντά στις διακρίσεις για πρώτη φορά, μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket 2009 της Πολωνίας. Μια ομάδα που αρνείται να παραδοθεί, δεν τα παρατάει ποτέ, μια ομάδα με χαρακτήρα.
Ο Βασίλης Σπανούλης ζητούσε μία υπέρβαση για να έρθει αυτό που λείπει από την Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια. Κι αυτό που ήθελε, έγινε. Η «γαλανόλευκη» έπαιζε ένα ματς δίχως αύριο απέναντι στους Αυστραλούς, τους χάλκινους Ολυμπιονίκες του Τόκιο, όμως πήρε το αποτέλεσμα που έψαχνε κι άφησε εκτός του πρωταθλητές Ευρώπης Ισπανούς, για να περάσει στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου. Παρ’ όλο που είχε έναν όμιλο… φωτιά, όπως παραδέχτηκε και ο προπονητής των 10 ΝΒΑερς του Καναδά, που πήραν το χάλκινο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, Τζόρντι Φερνάντεθ, η επίσημη αγαπημένη φώναξε παρούσα και πάλι!!!
Το γκρουπ της Εθνικής μας ομάδας τράβηξε τα βλέμματα στην πρώτη φάση του Ολυμπιακού Τουρνουά της Λιλ, που ήταν άκρως συναρπαστική και αποτέλεσε έναν ιδανικό… προάγγελο για τους σπουδαίους προημιτελικούς που έρχονται την προσεχή Τρίτη (6/8) στο Παρίσι. Οι εμφανίσεις της Ελλάδας βρίσκονται στο επίκεντρο των όσων μπορούμε να κρατήσουμε από την εντυπωσιακή φάση των ομίλων στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Γαλλίας.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα παρουσίασε μία πολύ καλή εικόνα απέναντι σε τρεις πανίσχυρους αντιπάλους. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός ανέφερε ότι η Εθνική θα μπορούσε να έχει τρεις, δύο ή και μηδέν νίκες. Τελικά πήρε μία σε τρία ματς που κρίθηκαν όλα στο τέλος. Κι αυτή ήταν αρκετή για την πρόκριση, παρά τις πολλές και σημαντικές μας απουσίες και παρά το γεγονός ότι μια ομάδα είναι δύσκολο να φορμαριστεί δύο φορές σ’ έναν μήνα, όπως δήλωσε και ο Βασίλης Σπανούλης.
Μπορεί η «γαλανόλευκη» να έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, όμως για να έρθει η πρόκριση στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων χρειάστηκε και η σερβική βοήθεια. Για τον λόγο αυτό, δεν γίνεται να μην σταθούμε στην εμφάνιση του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, ο οποίος με 30 πόντους έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Σερβίας κι έκανε τα πάντα για να κερδίσει η χώρα του το Νότιο Σουδάν, αν και οι δευτεραθλητές κόσμου δεν εντυπωσίασαν με την παρουσία τους στη Λιλ.
Παρά το τελικό 96-85, που έδωσε στην Ελλάδα το εισιτήριο για το ταξίδι στο Παρίσι ενόψει της επόμενης φάσης, αυτοί που τράβηξαν τα βλέμματα είναι οι Αφρικανοί. Ο παλαίμαχος ΝΒΑερ, Λούολ Ντενγκ, είναι αυτός που κρύβεται πίσω από αυτήν την ανερχόμενη δύναμη του παγκόσμιου μπάσκετ, καθώς πληρώνει όλα τα ταξίδια και τα προπονητικά καμπ για την Εθνική ομάδα της γενέτειράς του. Κάπως έτσι έχει μπει στον χάρτη το Νότιο Σουδάν, που στην πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιάδα, έφθασε μια ανάσα από τα προημιτελικά.
«Το Νότιο Σουδάν παίζει το μπάσκετ του μέλλοντος. Σε δέκα χρόνια όλοι θα παίζουν στο στυλ τους» τόνισε ο πολύπειρος Σέρβος προπονητής, Σβέτισλαβ Πέσιτς, που μας δίνει την πάσα, για να ασχοληθούμε με μία άλλη ανερχόμενη δύναμη, την Ιαπωνία. Η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, παίζει ένα ελκυστικό μπάσκετ, με γρήγορες επιθέσεις και πολλά τρίποντα. Το εντυπωσιακό είναι ότι έχει τέσσερις ΝΒΑερς στο ρόστερ της (Τομινάγκα, Καβαμούρα, Χατσιμούρα, Γουατανάμπε) και παρά τον πρόωρο τον αποκλεισμό της, δείχνει ότι το μέλλον της ανήκει.
Αυτό μπορούμε να το πούμε και για την Γαλλία, που βγάζει συνεχώς νέα μεγάλα ταλέντα, που θα πρωταγωνιστήσουν στο ΝΒΑ. Όμως, το πρόβλημα της πολύ καλής παραγωγικής τους διαδικασίας είναι ότι δεν φαίνεται να έρχεται στο μέλλον κάποιος μεγάλος γκαρντ. Αυτό έχει άμεση σχέση και την με την κακή εικόνα που έδειξαν στον όμιλο, κάτι που έχει κάνει αρνητική εντύπωση έως τώρα. Κέρδισαν δύσκολα την Βραζιλία, στην παράταση και με… διαιτητική βοήθεια την Ιαπωνία, ενώ γνώρισαν τον διασυρμό από την Γερμανία. Έτσι, άρχισαν οι τριγμοί εντός της ομάδας, με μία κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Εβάν Φουρνιέ και τον προπονητή Βενσάν Κολέ. Όλα αυτά δείχνουν ότι τα αστέρια της Γαλλίας δεν μπορούν να ταιριάξουν καλά. Μια νέα ανανέωση στο ρόστερ των μπλε πλησιάζει. Γουεμπανιάμα, Κουλιμπαλί, Ρισασέ, Σαρ, Αζινσά είναι το μέλλον…
Το αντίθετο ισχύει για τους Αμερικανούς, που κατέβασαν μία «Dream Team» για να πάρουν το χρυσό μετάλλιο και σ’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως έχει γίνει από το 1992 μέχρι σήμερα, με μόνη εξαίρεση την Ολυμπιάδα της Αθήνας. Όλα τα μεγάλα ονόματα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής δείχνουν να έχουν βάλει το «εγώ» τους κάτω από την ομάδα και το αποτέλεσμα είναι… τρομακτικό. Ο Στιβ Κερ δεν διστάζει να αφήσει τον κορυφαίο παίκτη των πρωταθλητών του ΝΒΑ, Τζέισον Τέιτουμ, στον πάγκο για ένα ολόκληρο ματς. Προεξάρχοντος του Λεμπρόν, που στα 39 του έγινε ο γηραιότερος παίκτης των ΗΠΑ σε Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Αμερικανοί έχουν βάλει πλώρη γι’ ακόμη ένα χρυσό και η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα θα το χάσουν.
Καναδοί και Γερμανοί ακολουθούν τους Αμερικανούς σε ταλέντο. Για τους Καναδούς τα ‘χουμε πει από το ματς της πρεμιέρας, κόντρα στην Ελλάδα. Για τους Γερμανούς θα τα πούμε αύριο. Χαιρετισμούς από τη Λιλ. Ραντεβού στο Παρίσι!!!