Οι πιο θρυλικές κούρσες των 100 μ. ανδρών σε Ολυμπιακούς Αγώνες

Αν ο στίβος θεωρείται ο βασιλιάς των Ολυμπιακών Αγώνων, τότε η κούρσα των 100 μέτρων των ανδρών είναι το στέμμα του, αφού αποτελούν κάθε τέσσερα χρόνια ένα από τα πλέον αναμενόμενα αγωνίσματα, αν όχι το πιο δημοφιλές.

Θεωρείται ο κατεξοχήν αγώνας ταχύτητας και είναι ένα από τα 12 αγωνίσματα του στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από τους πρώτους Αγώνες του 1896 της Αθήνας. Το αντίστοιχο γυναικείο αγώνισμα διεξάγεται από το 1928.

Σήμερα το βράδυ, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο θα καθηλωθούν μπροστά στις οθόνες τους για να απολαύσουν τη διαδρομή που θα αναδείξει τον «ταχύτερο άνθρωπο στον κόσμο».  

Κατά την υπερεκατονταετή παρουσία του αγωνίσματος στις Ολυμπιάδες, έχουν καταγραφεί κατά τη διεξαγωγή του ιστορικές στιγμές για τους αγώνες δρόμου, τον αθλητισμό, αλλά και την κοινωνία και την πολιτική.

Οι πιο εμβληματικές στιγμές

Ήταν Αύγουστος του 1936 όταν το Βερολίνο, η πρωτεύουσα της ναζιστικής Γερμανίας, υποδεχόταν τους 11ους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής, με τον Χίτλερ να θέλει να διαφημίσει σε όλον τον κόσμο μέσω του αθλητισμού τις θεωρίες του περί ανωτερότητας της άριας φυλής.

Έφτανε όμως ένας νεαρός αφροαμερικανός αθλητής, ο Τζέσε Όουενς, να κάνει σμπαράλια τη διεστραμμένη θεωρία του ναζισμού, κερδίζοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια, μεταξύ αυτών στα 100 μέτρα, με χρόνο 10,3 δευτερόλεπτα.

Στο Μεξικό, το 1968 ο Τζιμ Χάινς έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε τα 100 μέτρα κάτω από 10 δευτερόλεπτα (9,95), καθιερώνοντας στο μεγάλο υψόμετρο της Πόλης του Μεξικού ένα ασύλληπτο για την εποχή παγκόσμιο ρεκόρ.

Χρειάστηκε να περάσουν 23 χρόνια για να σπάσει αυτό το ρεκόρ από τον εννέα φορές χρυσό Ολυμπιονίκη, Καρλ Λιούις.  

Από το 2005 και μετά, οι Τζαμαϊκανοί αθλητές κυριαρχούν στα 100μ. Ο Ασάφα Πάουελ σημείωσε τέσσερα παγκόσμια ρεκόρ πριν εμφανιστεί το φαινόμενο Γιουσέιν Μπολτ, ο οποίος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Πεκίνο το 2008 με χρόνο 9,69 δευτερόλεπτα, ενώ στην εκπληκτική κούρσα των Αγώνων του Λονδίνου το 2012, ο Μπολτ επανέλαβε το θρίαμβό του με χρόνο 9,63 δευτερόλεπτα, ενώ 7 από τους 8 φιναλίστ έτρεξαν την απόσταση σε λιγότερα από 10 δεύτερα.

Η μαύρη σελίδα του 1988

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, επρόκειτο να γίνει η «κούρσα του αιώνα», όπως είχε χαρακτηριστεί από τον τύπο της εποχής ο επικός ανταγωνισμός μεταξύ του Καναδού Μπεν Τζόνσον και του Αμερικάνου Καρλ Λιούις. Όμως ο αγώνας, που είχε προκαλέσει έκρηξη αγωνίας σε όλο τον πλανήτη, εξελίχθηκε τελικά σε μια σελίδα ντροπής στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.

Με διαφορά κλασμάτων του δευτερολέπτου, ο Τζόνσον αναδείχτηκε νικητής με παγκόσμιο ρεκόρ 9,79 δευτερόλεπτα, αφήνοντας δεύτερο τον Λιούς, με 9,82 δευτ. Όμως, τις επόμενες ώρες οι εξελίξεις ήταν δραματικές. Η ανάλυση των δειγμάτων ούρων του Τζόνσον έδειξε χρήση απαγορευμένων ουσιών και το χρυσό μετάλλιο πέρασε στον Καρλ Λιούις.

Τα επόμενα χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι και ο Καρλ Λιούις είχε βρεθεί θετικός στη χρήση αναβολικών λίγους μήνες πριν από τους Αγώνες της Σεούλ, όμως η υπόθεση συγκαλύφθηκε και ο Λιούις δεν τιμωρήθηκε.

Συνολικά, από τους οκτώ φιναλίστ εκείνης της ιστορικής κούρσας, οι έξι βρέθηκαν κάποια στιγμή θετικοί στη χρήση αναβολικών. Μέχρι και σήμερα, θεωρείται ο πιο «ο πιο βρώμικος αγώνας στην ιστορία  του στίβου».