Θεσσαλονίκη: Το ανανεωμένο Ολύμπιον επιστρέφει με το πολυαναμενόμενο σίκουελ του Joker με τους Χοακίν Φίνιξ και Lady Gaga

Το ανανεωμένο Ολύμπιον, με τα νέα καθίσματα που αναβαθμίζουν την εμπειρία της θέασης στις δύο ιστορικές του αίθουσες και την ολοκλήρωση των έργων προσβασιμότητας σε ολόκληρο το κτίριο, εγκαινιάζει τη νέα κινηματογραφική σεζόν με μία από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς.

Το Joker: Τρέλα για Δύο (Joker: Folie à Deux) σε σκηνοθεσία του Τοντ Φίλιπς, παίρνει τη σκυτάλη από την τεράστια εισπρακτική επιτυχία του Joker (2019), με τον Χοακίν Φίνιξ να επιστρέφει στον ρόλο που του χάρισε το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Στο πλευρό του, σε αυτό το σίκουελ που ξεφεύγει από τις συμβάσεις και τα στερεότυπα συνυφαίνοντας το δικαστικό δράμα, την κοινωνική σάτιρα και το ανορθόδοξο μιούζικαλ, συναντούμε την  –επίσης βραβευμένη με Όσκαρ– Lady Gaga και τον σπουδαίο ιρλανδό ηθοποιό Μπρένταν Γκλίσον.

Η ταινία θα πραγματοποιήσει την πρεμιέρα της την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου στην αίθουσα Ολύμπιον, μία μέρα πριν την επίσημη κυκλοφορία της στις ελληνικές αίθουσες.

Επιπλέον, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τρεις εξαιρετικές ταινίες που απέσπασαν βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε σπουδαία κινηματογραφικά φεστιβάλ:

• Στο εμβυθιστικό Slow, η Λιθουανή Μαρίγια Καβταράτζε, που έφυγε από το Σάντανς με το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στις αποσκευές της, σκιαγραφεί μια ασυνήθιστη ερωτική ιστορία, η οποία επαναδιαπραγματεύεται τα όρια και τη φύση της σεξουαλικότητας, αλλά και της ανθρώπινης επικοινωνίας.
• Η Υπνοθεραπεία (The Hypnosis) του Σουηδού Ερνστ ντε Γκιρ, που κέρδισε τρία βραβεία στο Κάρλοβι Βάρι, είναι μια ανατρεπτική κοινωνική δραμεντί που σχολιάζει ευφυώς ορισμένα από τα πιο αμήχανα σημεία των καιρών μας, ρίχνοντας παράλληλα φως στις πιο γκρίζες ζώνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. 
• Το Φρίμοντ (Fremont) του Ιρανο-Βρετανού Μπαμπάκ Τζαλακί, που φέρνει αυτόματα στο μυαλό την ακαταμάχητη γοητεία του πρώιμου Τζιμ Τζάρμους, διανθίζει το παράλογο της ζωής με εκλεπτυσμένο χιούμορ, σαν μια χαμηλόφωνη παρηγοριά που απαλύνει τον πανανθρώπινο φόβο της μοναξιάς.