Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να φθάσουμε στο σημείο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να πετυχαίνει έναν-έναν τους στόχους του. Μπορεί το μετάλλιο να μην έχει έρθει ακόμα κι ας το περιμένουμε από το 2009, όμως η Εθνική Μπάσκετ Ανδρών έχει γίνει ξανά η χαρά, η περηφάνεια και τιμή όλων των Ελλήνων και την Ολυμπιάδα του Παρισιού θα την μνημονεύουμε για χρόνια, ως την επιστροφή μας στην ελίτ του παγκοσμίου μπάσκετ.
Η Ελλάδα είναι στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου ξανά, έπειτα από 16 χρόνια και θέλει την τέταρτη φορά που συμμετέχει στην προημιτελική φάση Ολυμπιακών Αγώνων, να γράψει ιστορία. Δεν τα κατάφερε το 1996 στην Ατλάντα, ούτε το 2004 στην Αθήνα, ούτε το 2008 στο Πεκίνο και θέλει για πρώτη φορά να προκριθεί στα ημιτελικά, αν κι αυτό φαντάζει πλέον εξίσου δύσκολο ή και ακόμη περισσότερο, σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που έφθασε ως εδώ.
Οι παίκτες το θέλουν πάρα πολύ και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Μπήκαν με το… μαχαίρι στα δόντια απέναντι στην Αυστραλία για να πάρουν την πρόκριση, γιατί αυτό είναι που τους μεταλαμπαδεύει ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος από την άκρη του πάγκου πλέον, θέλει να… ξορκίσει την κατάρα. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός είχε αστοχήσει στο τελευταίο σουτ του προημιτελικού με την Αργεντινή, στην προηγούμενη συμμετοχή μας σε Ολυμπιακούς Αγώνες, πριν από 16 χρόνια.
Αυτή τη φορά, θέλει με άλλη ιδιότητα να μπορέσει να κάνει με την Εθνική ομάδα, αυτό που δεν κατάφερε να πετύχει ως παίκτης, αν και γνώρισε τεράστιες επιτυχίες με το εθνόσημο στο στήθος. Επιπλέον, είναι και θέμα «εκδίκησης» απέναντι στην ομάδα που μας κέρδισε στον προημιτελικό του Eurobasket 2022, αν και ο ίδιος ο Σπανούλης δεν το βλέπει έτσι, όπως παραδέχθηκε στις δηλώσεις του, την παραμονή του μεγάλου αγώνα στο Παρίσι.
Έχουν περάσει δύο χρόνια από εκείνη την συνάντησή μας με τους Γερμανούς, δεν έχουν αλλάξει πολλά, αλλά φαίνεται πως η Εθνική μας ομάδα βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση, σε σχέση με τότε. Εκείνη την περίοδο, οι Γερμανοί δεν ήταν μια κορυφαία ομάδα, πλέον είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές, ενώ η Ελλάδα δεν έχει στο ρόστερ της τους Σλούκα, Παπαπέτρου, Θανάση και Κώστα Αντετοκούνμπο, σε σχέση μ’ εκείνο το ματς στο Βερολίνο, ενώ ο Γκόρντον Χέρμπερτ μπορεί να υπολογίζει και στον Μόριτζ Βάγκνερ των Ορλάντο Μάτζικ, που τότε δεν έπαιζε.
Το έργο της Εθνικής είναι εξαιρετικά δύσκολο. Η Γερμανία θεωρείται από πολλούς ως η μοναδική ομάδα που μπορεί να κοιτάξει τους Αμερικανούς στα μάτια. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές είναι μια καλοδουλεμένη ομάδα, καθώς οι περισσότεροι του ρόστερ αγωνίζονται μαζί για πολλά χρόνια. Ο Σρέντερ από την περιφέρεια κάνει όλο το παιχνίδι, σκοράρει, δημιουργεί και γενικότερα δείχνει ασταμάτητος. Το άλλο μεγάλο «όπλο» των Γερμανών είναι ο Φρανζ Βάγκνερ, που αποτελεί το μεγαλύτερο ταλέντο που βγήκε μετά τον Ντιρκ Νοβίτσκι και μπορεί ουσιαστικά να παίξει σε τέσσερις θέσεις.