Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από τη ζωή ο Αλέν Ντελόν, ο θρυλικός ηθοποιός που έπαιξε σε περισσότερες από 90 ταινίες κατακτώντας μία ξεχωριστή θέση στο γαλλικό κινηματογράφο με το ταλέντο του και την ομορφιά του.
Ο Ντελόν ζούσε απομονωμένος σε μια έπαυλη στο Ντουσί της Γαλλίας τα τελευταία χρόνια, με συντροφιά τον αγαπημένο του σκύλο.
Την είδηση του θανάτου του έδωσαν τα τρία του παιδιά οι δυο γιοί του και η κόρη του Ανούσκα στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία και οι οποίοι παρά τις κατά καιρούς διαφορές τους ήταν δίπλα του στις τελευταίες του στιγμές.
«Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Άντον και (ο σκύλος του) Loubo, με βαθιά θλίψη ανακοινώνουν τον θάνατο του πατέρα τους. Έφυγε ειρηνικά από τη ζωή στο σπίτι του στο Douchy, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του. Η οικογένειά του σας ζητά να σεβαστείτε την ιδιωτική του ζωή σε αυτή την εξαιρετικά οδυνηρή στιγμή του πένθους», επισημαίνεται στο δελτίο Τύπου της οικογένειας.
Ο ακαταμάχητος γόης του γαλλικού κινηματογράφου αλλά και είδωλο εκατομμύρια γυναίκες για πολλές δεκαετίες έζησε μια ανήσυχη παιδική ηλικία και μια περιπετειώδη και γεμάτη ζωή πάντα περιστοιχισμένος από πολύ ωραίες γυναίκες.
Οι έρωτες και οι ταινίες μια ζωής
Μερικές από αυτές ήταν οι: Ρόμι Σνάιντερ, Ναταλί Ντελόν, Μιρέιγ Νταρκ, Κλαούντια Καρντινάλε, Μπριζίτ Μπαρντό, Μάριαν Φέιθφουλ, Τζέιν Φόντα.
Οι πολλές θυελλώδεις σχέσεις του συνυπήρχαν με την κινηματογραφική του καριέρα που ξεκίνησε στα 22 του χρόνια αν και ο ίδιος ποτέ δεν διδάχθηκε υποκριτική χάρισε πολλές επιτυχίες στις δεκαετίες 60 και 70 σε συνεργασία με διάσημους σκηνοθέτες όπως οι Ρενέ Κλεμάν, Λουκίνο Βισκόντι, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Λουί Μαλ.
Ξεχωρίζουν οι ταινίες: «Γυμνοί στον Ήλιο», «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», «Η έκλειψη», «Γατόπαρδος» , «Μπορσαλίνο», «Η πισίνα», «Η συμμορία των Σικελών».
Ο πρώτος σκηνοθέτης που τον προσέλαβε για μια ταινία στα 22 του χρόνια είχε πει: «Μην παίξεις, θέλω να είσαι αυτός που είσαι».
Στον Αλέν Ντελόν απονεμήθηκε το βραβειο Σεζαρ Α’ ανδρικού ρόλου το 1985, το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας το 1991 και για το σύνολο του έργου του ο τιμητικός Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών το 2019, χρονιά που υπέστη και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο μεγάλος ηθοποιός δεν έκρυψε ποτέ τις βαθιά συντηρητικές απόψεις του σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα.
Μερικοί τον κατηγόρησαν για τις τοποθετήσεις του υπέρ του φίλου του, του ηγέτη της άκρας δεξιάς Ζαν-Μαρί Λεπέν, υπέρ της θανατικής ποινής ή εναντίον της ομοφυλοφιλίας, την οποία είχε χαρακτηρίσει «αντίθετη στη φύση».
«Ο Αλέν βρίσκεται σε μια βαθιά, επιλεγμένη μοναξιά, σε έναν άλλο κόσμο, στο παρελθόν μαζί με πλάσματα που αγάπησε πολύ (…) Η δυστυχία του ήταν πάντα παρούσα», έλεγε στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2015, πριν από τα 80α γενέθλια του σταρ, η πρώην σύντροφός του Μιρέιγ Νταρκ.
«Ο καλύτερος και ο χειρότερος, ταυτόχρονα απρόσιτος και τόσο προσιτός, ψυχρός και καυτός», συνόψιζε η Μπριζίτ Μπαρντό για τα 80 χρόνια του ηθοποιού.
Ο Ντελόν, ένας ιδιοφυής ενστικτώδης ηθοποιός, απείχε πολύ από τους εγκεφαλικούς ηθοποιούς. Περηφανευόταν πως δεν δούλεψε ποτέ την τεχνική του και βασιζόταν στο χάρισμά του, ένα μοναδικό μίγμα φλογερής ομορφιάς και απότομης ψυχρότητας.
«Δεν είναι ένας φυσιολογικός ηθοποιός, ο Αλέν Ντελόν. Είναι ένα αντικείμενο του πόθου. Δεν είναι καν σέξι, ούτε αρρενωπός, ούτε θηλυκός: είναι μια διαβολική ομορφιά», υπογράμμιζε ο ηθοποιός Βενσάν Λεντόν στο ντοκιμαντέρ «Revolvers» το 2012.
«Εγώ μπορώ να κοιτάζω φωτογραφίες του Αλέν Ντελόν για ώρες», είχε προσθέσει. «Είναι ό,τι πιο ωραίο για να βλέπεις στον κόσμο, ο Αλέν Ντελόν. Όλα είναι τέλεια. Είναι πιο ωραίο να τον κοιτάζεις απ’ ό,τι μια ωραία γυναίκα».
Το υλικό αυτό ήταν χρυσάφι για τους σκηνοθέτες και αριθμός ταινιών του είναι μνημεία της Εβδόμης Τέχνης. Μεταξύ αυτών οι ταινίες «Γυμνοί στον ήλιο» του Ρενέ Κλεμάν (1960), που του έδωσε διεθνή αίγλη, «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» (1960) και «Ο Γατόπαρδος» (1963 του Ιταλού Λουκίνο Βισκόντι ή «Η πισίνα» του Ζακ Ντερέ (1969).
Σ’ αυτή την τελευταία ταινία, ο Ντελόν πρωταγωνιστεί δίπλα σε εκείνη με την οποία αποτελούσε πριν από μερικά χρόνια το πιο διάσημο ζευγάρι, την Ρόμι Σνάιντερ.
Ο σημαντικότερος σκηνοθέτης στην καριέρα του ήταν ο Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, ο οποίος τον σκηνοθέτησε σε δύο αριστουργήματα, τις ταινίες «Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο» (1967) και «Ο κόκκινος κύκλος» (1970), πριν από την ταινία «Ο μπάτσος» το 1972.
Μολονότι όμως όλοι θαυμάζουν τον ηθοποιό Ντελόν, ως άνθρωπος συχνά επικρινόταν και θεωρούνταν αντιπαθητικός.
Πηγές: ΕΡΤ, ΑΠΕ – ΜΠΕ | Επιμέλεια – ΕΡΤNews: Βάνα Κουτρουλού, Χριστίνα Ποπόρου | Ανταπόκριση – Παρίσι: Θωμαΐς Παπαϊωάννου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος